Wanneer mensen zich onlogisch gedragen, d.w.z. gedrag inzetten dat geen doel dient, dan stel ik mezelf altijd de vraag: ‘is het Hoofdgedrag of is het Buikgedrag’ (zie hoob-methode®).

Hoofdgedrag is te beïnvloeden is met extra kennis in de vorm van een cursus, opleiding, training of een goed advies. We spreken dan over z.g. ‘snap-problemen’ omdat de gewenste gedragsverandering op gang komt d.m.v. extra kennis en inzichten.

Hebben we te maken met Buikgedrag dan hoor je mensen vaak zeggen: ‘ik snap dat ik iets anders zou moeten doen, en toch krijg ik het niet voor elkaar’. In deze situaties hebben we dus kennelijk niet te maken met z.g. ‘snap-problemen’ en kunnen we dus stoppen met het beïnvloeden van gedrag d.m.v. extra kennis. Toch wordt veelvuldig getracht om Buikgedrag op deze wijze te beïnvloeden. Mensen zijn hierin buitengewoon volhardend. En, hoe goed de talrijke modellen en analyses ook zijn, de gewenste gedragsverandering zal zeker niet blijvend zijn of erger, zelfs helemaal niet op gang komen.

In geval een (bijna) burn-out of chronische overbelasting is er altijd sprake van Buikgedrag. Dieper gewortelde gedragspatronen, die zo kenmerkend zijn voor Buikgedrag, leiden tot ongezonde stressniveaus en stress-gerelateerde fysieke en emotionele klachten. Dit betekent dus dat alle cognitieve coaching en therapieën ontoereikend zijn om blijvend te kunnen herstellen en dus ook om herhaling van burn-out te voorkomen. Het is dan ook opvallend dat in de meeste gevallen wel cognitieve therapie of coaching wordt aangeboden.

Burn-out is slechts een symptoom van Buikgedrag dat geen doel dient. Toch is men bijzonder hardnekkig in kansloze pogingen om Buikgedrag te willen veranderen met extra kennis, inzichten, modellen en analyses. Het gevolg hiervan? Terugval in oude gedragingen waardoor de volgende burn-out weer op de loer ligt. Dit komt omdat het echte probleem, de oorzaak van het inzetten van Buikgedrag dat geen doel dient, volledig buiten schot blijft. Behalve frustratie en energieverlies bij de direct betrokkenen, zij zijn wel vaak bewust geworden, is het ook een enorme verspilling van geld en tijd.

Tackle burn-out voorgoed, volg de drie stappen van de unieke hoob-methode®
EN
 ‘SNAP DAT HET GEEN SNAP-PROBLEEM IS’!

Voor meer informatie:
Jeroen Peterse, Intellectueel eigenaar hoob-methode®
Mob: 06-55361839 | j.peterse@ont-wikkel.nl

Trump wint de verkiezingen.

Dat kan bijna niemand zijn ontgaan. Afgelopen maanden werd de Amerikaanse presidentsverkiezing veelal besproken in de media. Ook ik heb dit nauwlettend gevolgd. En als gedragscoach vallen mij een aantal zaken op in het gedrag van beide presidentskandidaten.

Gedrag Clinton vs Trump
Wat dan opvalt is dat Trump grotendeels zichzelf kon blijven met wat hem te doen stond en dat Clinton je voortdurend het idee gaf dat ze iemand probeerde te zijn die ze niet is. De ‘Zwakte’ die bij dit laatste gedrag hoort is emotionele onveiligheid. Het gevolg hiervan is dat mensen, vaak onbewust, waarnemen dat wat er wordt gezegd niet in lijn is met wat er non-verbaal waarneembaar is. Mensen lijken hierdoor al snel onbetrouwbaar.

Trump daarentegen is veel meer een man van: ‘What you see is what you get’. Hierdoor is hij emotioneel gezien veel veiliger dan Clinton. Je kan het met hem oneens zijn, zijn gedrag en uitlatingen verafschuwen en veroordelen, hij blijft gewoon staan voor wie hij is en blijft doen wat hij doet.

De kracht van authenticiteit
Als er iets is dat hier maar weer eens wordt bevestigd is het wel de kracht van authenticiteit. Iemand die zichzelf blijft en dus doet waar hij gedragsmatig goed in is (Buikgedrag dat wordt ingezet als Kracht), straalt nu eenmaal veel kracht en enthousiasme uit en blijft ook ontspannen. Clinton moest gewoon teveel ‘Leerdoelgedrag’ inzetten waardoor ze en niet in haar kracht stond en zichtbaar veel stressreacties te verwerken heeft gekregen (zie ook het boek ‘Afleren is ook Leren’.

Route naar Succes: ‘Blijf Jezelf’
Iemand die zakelijk dan wel privé slechts doet waar hij goed in is, oogst succes, voorspoed en welzijn en ervaart gezonde stressniveaus. In de hoob-methode® betekent dit dat je je beperkt tot het inzetten van Buikgedrag als Kracht in een vakgebied dat je interesseert.
Een echt talent ontwikkelt slechts zijn talent. Een voorwaarde om dit te kunnen doen is wel dat je bekend bent met wat je Buikgedragingen en Kracht zijn. Omdat Buikgedrag voor mensen vaak gedrag is dat onbewust wordt ingezet (ook als Zwakte) is Jezelf Blijven of Jezelf Worden in veel gevallen een onrealistisch doel.

Wil je ook Jezelf Worden, in je Kracht gaan staan en blijvend succes en gezonde stressniveaus ervaren, neem dan contact op en laat je begeleiden met de hoob-methode®.

Jeroen Peterse.
Gedrags- en Organisatiecoach
Intellectueel eigenaar hoob-methode®
Mob: 06-55361839
www.ont-wikkel.nl ! www.nederlandscentrumvoorgedragscoaching.nl

Wanneer mensen zich onlogisch gedragen, d.w.z. gedrag inzetten dat geen doel dient, dan stel ik mezelf altijd de vraag: ‘is het Hoofdgedrag of is het Buikgedrag’ (zie hoob-methode®).

Hoofdgedrag is te beïnvloeden met extra kennis in de vorm van een cursus, opleiding, training of een goed advies. We spreken dan over z.g. ‘snap-problemen’ omdat de gewenste gedragsverandering op gang komt d.m.v. extra kennis en inzichten.

Hebben we te maken met Buikgedrag dan hoor je mensen vaak zeggen: ‘ik snap dat ik iets anders zou moeten doen, en toch krijg ik het niet voor elkaar’’. In deze situaties hebben we dus kennelijk niet te maken met z.g. snap-problemen en kunnen we dus stoppen het beïnvloeden van gedrag met extra kennis. Hoe goed de talrijke modellen en analyses ook zijn, de gewenste gedragsverandering zal hierdoor niet op gang komen.

Het is mijn ervaring dat bij verreweg de meeste pogingen om gedrag en/of cultuur te veranderen, we te maken hebben met Buikgedrag. Bijvoorbeeld: iemand die (bijna) burn-out is snapt heus wel dat hij structureel gedrag inzet dat geen doel dient. Of organisaties die zich van nature reactief opstellen, snappen heus wel dat proactief soms meer effect sorteert. Organisaties die goed zijn in ad hoc oplossingen hebben moeite met benaderingen op meta-niveau. Toch zijn betrokkenen, ondanks het feit dat ze het snappen, niet in staat om de gewenste gedragsverandering te implementeren.

Wat mij opvalt is dat veelvuldig getracht wordt om Buikgedrag, zowel van individuen als van organisaties, te veranderen met extra kennis, inzichten, modellen en analyses. Het gevolg hiervan is dat na verloop van tijd iedereen weer terugvalt in oude gedragingen. Behalve frustratie en energieverlies, betrokkenen zijn wel vaak bewust geworden, is het ook een enorme verspilling van geld en tijd.

Wilt u dit voorkomen en wilt u wel op een effectieve wijze gedrags- en cultuurverandering implementeren? Maak dan gebruik van de hoob-methode®. Een effectieve en unieke aanpak voor blijvende gedragsverandering die begint met de vraag:

IS HET HOOFD- OF BUIKGEDRAG?

Jeroen Peterse.
Intellectueel eigenaar hoob-methode®
Mob: 06-55361839

www.ont-wikkel.nl
www.nederlandscentrumvoorgedragscoaching.nl
Zie ook boek: Afleren is ook Leren

Wat opvalt is enerzijds dat Dick wederom kiest voor het ‘avontuur’ en anderzijds dat er weer velen zijn die het niet begrijpen.

In de hoob-methode® maken we gebruik van de 123-regel. Deze gaat als volgt. Wanneer in vergelijkbare situaties iets één keer gebeurt dan kan dat toeval zijn, gebeurt het twee keer dan is het mogelijk geen toeval, gebeurt het drie keer dan is het buikgedrag ofwel een diepgeworteld gedragspatroon.

De logica van buikgedrag is het onderdrukken van (oude) onverwerkte emoties die zijn opgeslagen in ons z.g. buikgeheugen. Deze emoties komen vrij tijdens buiksituaties (situaties die ons buikgeheugen activeren). Buikgedrag wordt dus niet aangestuurd door logisch denken, redenatie of wat we snappen, maar door wat we niet willen of kunnen voelen. Pas wanneer mensen, onder begeleiding van een goede hoob-gedragscoach, deze oude en onverwerkte emoties weten af te zwakken, neemt de kracht van het gedragspatroon af en ontstaat er ruimte voor ander (nieuw en voorheen geblokkeerd) gedrag. Zolang deze emoties hun intensiteit behouden, blijven mensen geneigd om telkens (onbewust) te ‘kiezen’ voor buikgedrag. Zo ook hier. Dick heeft gewoon weer gedaan wat hij al meerdere keren heeft gedaan. Omdat hier de 123-regel geldt, was het ook zeer voorspelbaar dat dit aanstaande was.

Wat ook opvalt is dat ‘deskundigen’ het niet snappen. Want Dick:
– heeft zijn zakken toch allang gevuld
– kan zijn geld toch niet meer opmaken
– zou toch zijn kennis beter ter beschikking kunnen stellen aan het Nederlandse voetbal
– etc.
Allemaal argumenten die met het hoofd lijken te zijn verzonnen. Echter, het gedrag van Dick is buikgedrag en dus geen hoofdgedrag (gedrag dat wordt gestuurd door logica en redenatie).

Iets minder verbaasd en veroordelend mag dus ook wel!

Jeroen Peterse.

Voor meer informatie zie:
Boek: Afleren is ook Leren, ISBN 978-94-91389-07-8
www.nederlandscentrumvoorgedragscoaching.nl

Turner Yuri van Gelderen naar huis

Niemand begrijpt er iets van. Je eerste en laatste Olympische spelen, en dan iets doen waardoor je naar huis wordt gestuurd.

Wat is er aan de hand?
Vanuit de hoob-methode is de eerste vraag die je stelt: was het hoofdgedrag of was het buikgedrag? Het antwoord laat zich raden. Het was buikgedrag.

Een kenmerk van buikgedrag is dat het wordt ‘aangestuurd’ vanuit een deel van onze hersenen, ons z.g. buikgeheugen, waarin niet logica en rede maar emoties de baas zijn. Nu is het zo dat de dominantie waarmee het buikgeheugen ons gedrag aanstuurt, vele malen groter is dan de beperkte kracht waarmee logica en rede ons gedrag bepaalt. Dit is ook de reden dat slimme mensen zich onlogisch kunnen gedragen.

Dus nee: er vanuit gaande dat Yuri ook graag goud had willen halen, is het dus helemaal niet logisch dat hij gedrag heeft ingezet dat het behalen van zijn doelen op zijn zachts gezegd ernstig heeft belemmert.

EN TOCH IS HET TE BEGRIJPEN!

Jeroen Peterse.

Voor meer informatie zie ook www.nederlandscentrumvoorgedragscoaching.nl

Vandaag is het Nederlands Centrum voor Gedragscoaching (NCG) officieel gelanceerd. Het NCG is een beroepsorganisatie voor gedragscoaches die opgeleid zijn tot professioneel hoob-gedragscoach. Het NCG heeft een duidelijke missie: gedragscoaching naar een hoger niveau brengen middels begeleiding met de hoob-methode® (lees hierover het boek ‘Afleren is ook Leren’). De hoob-methode® verhoogt de kwaliteit van leven door het structureel kunnen inzetten van gedrag dat leidt tot succes.

Iedereen die zich beroepsmatig met gedragscoaching bezig houdt, kan zich aansluiten bij het NCG. Dit kan door de opleiding tot professioneel hoob-gedragscoach te volgen, inschrijving in het hoob-register en deelname aan de periodieke bijeenkomsten voor professionalisering.

Op zoek naar een gedegen coachopleiding of bent u een ervaren coach en op zoek naar verdieping? Bekijk dan de nieuwe website van het NCG en de hoob-methode®: www.nederlandscentrumvoorgedragscoaching.nl

Zwarte, witte of grijze piet?
november 2015

Het is weer zover. Sinterklaas is in het land en de zwarte-piet-discussies vliegen je weer om de oren. Goed om eens stil te staan bij het begrip discrimineren.

Stel: 100 mensen krijgen te maken met dezelfde zwarte piet. De kans dat alle 100 mensen deze piet gaan discrimineren is nihil. Dit is een interessant verschijnsel. We kunnen hieruit concluderen dat, hoewel alle 100 mensen hetzelfde meemaken, slechts een deel van hen de zwarte piet gaat discrimineren. Structureel discrimineren is veelal onbewust gekozen (buik)gedrag van degene die discrimineert (zie hoob-methode). Van buikgedrag is bekend dat het met hand en tand wordt verdedigd en dat emoties hierbij hoog kunnen oplopen. Discrimineren is dus niets anders dan (buik)gedrag van degene die discrimineert en gaat dus derhalve niet over de persoon die gediscrimineerd wordt.

Vanuit de hoob-methode bekeken is de ontmoeting met de zwarte piet niets meer of minder dan een buiksituatie van de persoon die discrimineert. We kunnen overigens zwarte piet 1:1 vervangen door Marokkanen, Turken, Moslims en alle andere groeperingen die lijden onder discriminatie. Het ‘gekozen’ buikgedrag (discrimineren) is toch vooral bedoeld om opkomend buikgevoel te onderdrukken. Iemand die structureel discrimineert, doet dat dus vooral voor zichzelf omdat hij zo oude pijnen uit eigen onverwerkt verleden onderdrukt. Kennelijk doet het zo zeer dat hij alleen door anderen te discrimineren zijn onverwerkte verleden kan onderdrukken.

Wordt u gediscrimineerd? Denk dan vooral dat het discrimineren zelf helemaal niet over u gaat, maar wel over degene die discrimineert. Anders gezegd: discrimineert u? Zoek een goede hoob-coach.

Discrimineren doe je namelijk voor jezelf!
Arme Wilders. Wat zal het zeer doen!

Aanslagen Parijs, november 2015

Door de recente gebeurtenissen in Parijs lijken we in een spiraal terecht te zijn gekomen die alleen maar kan leiden tot nog meer geweld.

Wat gaat er mis?
Alle partijen gaan uit van hun eigen gelijk. In deze ‘waarheid’ wordt heilig geloofd. Geen enkele partij lijkt zich bewust van zijn eigen bijdrage in wat er op dit moment in de wereld gaande is. Laat staan dat ze dit aan de orde willen stellen. Het gevolg hiervan is dat partijen vinden dat alleen de ander zich moet aanpassen. Niet dat er geen grenzen zijn en dat je zomaar mensen zou mogen vermoorden, dat gaat natuurlijk veel te ver. Maar de excessen van nu kennen een lange voorgeschiedenis van gelijk willen krijgen en het beter weten dan de ander.

Wat kan beter?
Er achter proberen te komen wat je zelf verkeerd doet. Dat doe je door de vraag te stellen: ‘Waarom ben ik jouw vijand?’ Het antwoord op deze vraag, vaak buiten comfortzone en buikdenken, levert partijen het inzicht wat ze zelf verkeerd doen en waardoor conflicten in stand blijven of verergeren.
Van wat je zelf verkeerd doet, kan je de ander de schuld niet meer geven! Stoppen met een ander de schuld geven, in hoob-methode spreken we van ‘verantwoordelijkheid nemen voor eigen buik’, werkt over en weer enorm verzachtend. Dit is nodig om echte en structurele oplossingen mogelijk te maken.

Structurele vrede begint met de vraag: ‘Waarom ben ik jouw vijand’?

Nou wereldleiders: werk aan de winkel. Niet zo moeilijk toch?

‘UMC Utrecht verzwijgt 2 dodelijke incidenten op afd. KNO’

Een aantal punten op een rij:

er heerst een angstcultuur op de KNO-afdeling
de manager wordt omschreven als een grillige tiran zonder inhoudelijke visie
chirurgen worden geschoffeerd en gekleineerd door de manager
stafleden worden tegen elkaar uitgespeeld
onduidelijkheid over taken, bevoegdheden en verantwoordelijkheden
specialisten worden onder druk gezet om sneller te opereren
oplopende werkdruk
door te hoge werkdruk kunnen chirurgen niet meer de prestaties leveren die voorheen gewoon waren
‘afvallige’ met een prima staat van dienst wordt ontslagen
P&O zit er bij, kijkt er naar en doet niets
twee dodelijke calamiteiten
uit angst voor repercussies wordt anoniem, via een advocatenkantoor, melding gedaan bij de inspectie
Inspectie vraagt UMC te onderzoeken wat er aan de hand is
UMC meldt aan Inspectie: ‘we hebben niets gevonden dat onreglementair is’
Inspectie staakt onderzoek’

Een somber rijtje met feiten, op een afdeling waar toch bijzonder slimme en hoog opgeleide mensen werken. Sommigen hebben 20 jaar gestudeerd. (meer…)